19 augustus 2016
Lieve mensen,
Fijn om zoveel trouwe deelnemers weer terug te zien!
Stuur deze uitnodiging om yoga te beoefenen gerust door aan de mensen om je heen. Jullie weten als geen ander waarom je steeds weer op die mat gaat staan…
Steeds ja.
En die herhaling is interessant.
Want er zijn vaak genoeg momenten dat je denkt “waar doe ik het allemaal voor?” en “wat levert die yoga nu eigenlijk op?”
Alles wat er in en om je heen gebeurt, heeft invloed. Levert stress op. Positieve en negatieve. En dan in de meest neutrale zin van het woord. Want wij hebben de neiging om alleen het positieve te erkennen en het negatieve te verdrukken.
Maar een magneet werkt ook alleen als positief en negatief bij elkaar komen…
Je kunt gezond eten, bewegen, mediteren, gelukkig zijn en nog altijd hinder ondervinden van je lichaam, emoties, gedachten. Het leven is niet statisch.
Yoga is niet statisch.
Daarom blijft het zo’n fascinerend geheel.
Soms in de uitdagende asana’s, veel vaker in de uitdagende gevoelens die het bewust met jezelf geconfronteerd worden losmaakt.
Als je bewúst gaat bewegen, als je bewúst gaat zitten, als je bewúst de tijd neemt om stil te zijn, te ademen…zonder verwachtingen….
En oh, wat is het moeilijk om zonder verwachtingen te oefenen, te mediteren.
Want heb je ergens last van of wil je duidelijkheid over iets, dan zou het toch heerlijk zijn om een kant en klaar pakketje aan oefeningen, mantra, meditatie en voedingsadviezen te krijgen waarvan je weet dat het werkt.
Maar al héb je zo’n pakketje, al dan niet verkregen of zelf samengesteld, dan nóg komt het vrolijke drietal discipline, geduld en liefde om de hoek kijken.
Want veranderingen vinden niet van de een op de andere dag plaats.
Als je al de veranderingen krijgt die je verwacht…
Zo heeft het Leven mij het afgelopen jaar flink uitgedaagd om te luisteren naar een ineens stroever en gevoeliger lichaam, naar een donker gevoel dat niet weg te redeneren of te verklaren was, naar het punt waarop je komt van “veel weten, is weinig weten”.
Dat je zoveel ervaring en vaardigheid hebt en anderzijds het gevoel hebt nog maar aan het begin te staan.
Om te realiseren dat een cirkel geen begin en einde heeft. Dat de twee polen niet zonder elkaar kunnen, maar dat het juist die aantrekkingskracht tussen twee tegengestelde richtingen verbinding maakt.
En balans.
De staat van yoga dus: het in balans zijn met alles wat er is. Zelfs de onbalans!
Dat is volgens mij de reden dat je toch weer steeds op die mat stapt. Gaat liggen. Gaat zitten. Gaat voelen. Omdat je nieuwsgierig bent naar jezelf 🙂
Die nieuwsgierigheid is steeds weer mijn inspiratie om zelf te oefenen, om de humor en speelsheid in het oefenen te brengen, om nieuwe technieken en disciplines te ontdekken, maar zeker ook de basis steeds weer opnieuw te beoefenen en te doorgronden.
Zeker op het gebied van de adem is nog een wereld te ontdekken!
Hoe fijn is het dan om sámen te reizen. Want een mens heeft de ander nodig om te groeien.
Laatst zei dochterlief ineens: “Weet je mama, eigenlijk bestaat een mens alleen maar uit andere mensen.
