20 Augustus 2017

20 Augustus 2017

Lieve mensen,

Waar voel jij je thuis?

In de vakantie gaan we vaak op reis. Dichtbij huis, of verder weg. Om nieuwe culturen te ontdekken, van een ander klimaat te genieten, een andere omgeving om je heen te hebben of simpelweg om (ver) van huis te zijn.
De etymologische betekenis van ‘vakantie’ is ‘vrij zijn’.
Vrij zijn van wat? Vrij van verplichtingen. Hetgeen de reden is dat we graag (ver) van huis gaan, omdat dat vaak synoniem staat voor verplichtingen. Verplichtingen van het werk, school, huis en…de klok.

Thuis liggen veel dingen die moeten.
Hoe fijn is het dan om daarmee niet geconfronteerd te worden en ergens anders in een ander onderkomen jezelf onder te dompelen in de modus ‘Niets moet, alles mag’?
Bijzonder is dan om te ervaren dat je je in de ene omgeving veel meer senang voelt dan in een andere. Lang niet altijd is te duiden waar dat dan aan ligt. Zo heb ik het enorm naar mijn zin gehad in en rondom het Gardameer in Italië, maar voelde ik me vrijer in de paar dagen in Oostenrijk en helemaal vrij in onze laatste bonusweek in Drenthe.
Dat kun je ook met mensen hebben. Bij de ene persoon voel je je meer op je gemak, veiliger en vrijer dan bij een ander. En alles heeft met jou, met jezelf te maken.
Want wie geeft deze signalen van fijn/niet-fijn? Jouw eigen lichaam.

Stel je voor dat je op vakantie gaat in jouw lichaam. Voel je je vrij daar? Voel je je thuis?
Want als we op een plek aankomen waar we het niet naar ons zin hebben, dan verkassen we weer.
Maar verkassen uit ons lichaam, dat wordt lastig….
Want ons lichaam is niet alleen een omhulsel. Het is onze thuisbasis die verder gaat dan het fysieke. Immers: gevoelens zoals verliefdheid, verdriet, blijdschap en boosheid kunnen we fysiek voelen. Met onze gedachten kunnen we onszelf ziek denken, letterlijk klein maken (ingedoken houding) of oppeppen en uitdagen tot grote inspanningen. Niet-tastbare energie wordt tastbaar door het lichaam, zoals de aantrekkingskracht tussen mensen.

Je thuis voelen in jezelf gaat over veel meer dan tevreden zijn over je lichaam. Door Yoga reis je door jezelf: door je fysieke, emotionele, psychische, mentale, adem- en energielichaam. Als je naar buiten kijkt, is er altijd vergelijkingsmateriaal. Kijk je naar binnen, dan kun je niet meer naar de ander wijzen. Dan ben je op jezelf aangewezen. Op je eigen waarden, oordelen, patronen, gevoelens, dromen en kwaliteiten.
Voelen deze als een verplichting?
Wil je er voor wegrennen?
Dat wordt dus lastig, zo niet onmogelijk als het om jezelf gaat.
Daarom is Yoga niet altijd ‘fijn’ of gemakkelijk. Soms is het ronduit confronterend. Niet zozeer om het feit dat je omvalt als je op één been gaat staan, of om het feit dat je moeite hebt met zitten. Het is de confrontatie met jouw reactie hierop. Blijkbaar vinden we dat we alles moeten kunnen.
En hebben we verwachtingen: willen we op onze wenken bediend worden. Wil je bijvoorbeeld een beetje actie, moet je ineens stil zitten met je handen in een Mudra. Of heb je net behoefte aan een rustige flow, word je op je kracht aangesproken door stevige oefeningen.
😉
Ook ik ben nog leerknaap – iedere leraar blijft leerling – en kan soms uit het lood geslagen worden. Door een situatie, door een opmerking of door een eigen hardnekkig gedragspatroon. Waar het om gaat is dat je steeds weer naar je basis terug kan: via jouw Adem, jouw Gevoel, jouw Weten.
Dan maak je een yogales tot jouw Yoga.
In mijn beleving belooft yoga niets. Je belooft jezelf wat.

Beloof jezelf weer mooie yogareizen.