6 April 2017

Lieve mensen,

Voor mij begint de Lente al in februari, in de buik van de aarde, waar alle zaden en bolletjes aan het ontkiemen zijn. Het nieuwe leven hangt in de lucht. En ook al kan het nog koud zijn en wit besneeuwd, je voelt dat er uit die kaal- en leegheid iets staat te gebeuren.
Het is de belofte van de oogst van het najaar, van de herfst.

Soms is het nog een kat-en-muis-spel in die periode: de eerste knoppen verschijnen, de zonnekracht neemt toe; en dan is daar de vorst en de snijdende kou weer en lijkt de groei te pauzeren. De Natuur houdt nog even de adem in.
Maar de innerlijke groei is niet te stoppen en de eerste bloesem verschijnt weer voor je er erg in hebt.
En dan is daar die eerste dikke hommel. Daar kijk ik ieder jaar weer naar uit. Die eerste hommel maakt me extra blij 🙂

Het bijen- en hommelvolk komt weer tot leven, op zoek naar nectar zodat er voeding is om de koningin haar eieren te laten leggen.

Als mens zijn we dit ritme enigszins verleerd. Je herkent vast wel die momenten van onbehagen, ongenoegen, vage signalen in jou die je doen afvragen of je wel op de goede weg bent. Of je wel op de plek zit waar je moet zijn. Of je wel doet wat je moet doen.
Vaak zoeken we in externe factoren: “ik weet niet of dit werk of dit bedrijf wel bij me past”, “ik weet niet of ik wel gelukkig ben met mijn partner of de omstandigheden waarin ik nu leef”, “wat wil ik eigenlijk?”.  En vaak willen we het roer dan volledig omgooien.
Soms is dat ook de enige mogelijkheid.
Vaak echter zal dan het schip slagzij maken, omdat de wending te radicaal is waardoor je verder afstaat van jezelf dan je al was.
Omdat je bijvoorbeeld naar de ander hebt gekeken en ook zo graag die passie wilt voelen, dat talent wilt hebben of die (ogenschijnlijke 😉 duidelijkheid in richting wilt ervaren.

Terug naar die kaal- en leegheid: als het vol is in je agenda, in je lichaam en in je hoofd, dan is het gevoel het kind van de rekening. De ratio wil dan heel graag die kluwe ontwarren en begrijpen waar de onrust vandaan komt.
Niet-weten is geen optie, want dan ben je immers een twijfelaar?
Laat nu juist uit twijfelen iets moois ontstaan. Want die twijfel geeft alleen maar aan dat de ratio het onderliggend gevoel niet meer begrijpt. En dat het innerlijk Weten aan het werk is. Hard aan het werk om jou tot een halt te roepen.

Maar hoe nu die rondrazende gedachten – de zogeheten ‘Monkey-mind’ – enigszins tot bedaren te brengen?

Bhramari Pranayama
Iedereen kent wel die mug die om je heen zwermt…een gezoem waar je niet omheen kunt en die je met je gehoor (en ergernis 😉 blijft volgen. Niets anders doet er meer toe, alleen die mug.
Met de Bhramari Pranayama doen we precies hetzelfde, maar dan ín het hoofd.
Bhramari is de Hindu-godin van de Bijen. Bhramari Pranayama is de ademtechniek van de ‘gonzende bij’, de ‘humming bee’.

Door het afsluiten van de oren en met de lippen gesloten blijft de Bij-klank die je maakt binnenin en kun je deze in je hoofd volgen. De aandacht gaat mee met de inwendige klank, volgt deze, waardoor er een rust kan ontstaan. Er komt weer ruimte in het hoofd, waardoor bepaalde gedachten niet meer voorop lopen.
Zodat de aandacht kan zakken in het gevoel, in de buik…

De basistechniek van deze oefening is als volgt.
Zorg dat je gemakkelijk en rechtop zit, op de grond of op een stoel. De ogen gesloten en rustig ademend door de neus in & uit. Lippen, tong en kaken ontspannen.
De klank die je maakt is de ‘ng’. Deze klank maakt ook dat de aandacht in het hoofd is en dan vooral bij de ruimte achter het punt tussen de wenkbrauwen (Ajna Chakra, het derde oog).
Wissel ook eens in toonhoogte en ervaar!
De oren sluit je af met de wijsvingers (andere variaties zijn ook mogelijk) terwijl de schouders, nek en borst ontspannen blijven.
Volg de klank, de trilling en laat het resoneren in jou.

Door deze oefening gedurende enige tijd te beoefenen, zal de adem kalmer en gelijkmatiger worden.
Belangrijker dan hier de effecten er van te benoemen, is het veel interessanter voor jou om te gaan ervaren wat de Bhramari teweeg brengt.
Neem ook de reactie waar in de keel, als poort tussen het lichaam en hoofd en als zuiverend energiegebied tussen de ‘lagere’ energieën en de subtielere energieën.
Als het voldoende is, laat je het stil worden en laat je de handen rusten in de schoot of op de benen en voel je na.
Voel wat er in de stilte en leegte is.

Ter inspiratie: zoek de komende tijd eens een bloesemboom of een Wilg op en luister naar het gegons van de bijen en hommels die je zult aantreffen.