22 Februari 2017

Lieve mensen,

Rollen
Een kleine twee weken geleden was ik weer even terug op de yoga-opleiding in Bilthoven.
En hoewel het onderwerp van die dag een heel ander was, bleef de volgende opmerking bij mij hangen: “Rollen voorkomt hoogmoed”.

Vrijwel in iedere les rollen we wel over onze rug. Om de wervelkolom en het bekken los te maken en te activeren. Om weer te ontwaken na de eindontspanning.
Soms gaat het soepel, soms gaat het moeizaam.
Maar hoe minimaal de beweging ook is (denk aan de vorige nieuwsbrief over Visualisatie), iets in jou wordt aangeraakt, aangewakkerd.

Het citaat dat mijn lerares aanhaalde, kwam van haar leraar Jos Plenckers, de toenmalige directeur van de Saswitha-opleiding. Als voormalig judoleraar verwerkte hij alle roltechnieken in zijn lessen. Want, rollen over de grond verbind je met de Aarde. Het maakt je nederig in de positieve zin des woords. Het laat je jouw verbinding met de grond voelen.
Je begrijpt, daar kan Pachamama (Moeder Aarde) zich wel in vinden 🙂

Laat jou dit de volgende keer dat je weer aan het rollen bent – misschien wel buiten in het gras – inspireren om nog wat bewuster het contact van je lichaam met de grond te ervaren.

Savasana
Die overgave die nodig is voor het rollen, heb je ook nodig bij het liggen in de Savasana-houding.
De ‘lijkhouding’. Languit liggend op de rug op de grond.
Die benaming doet wel eens (af)schrikken. De dood en de bereidheid te sterven is niet het makkelijkste thema.
Als je begint met te voelen in jezelf wat nodig is om af te sterven, dan wordt dat toegankelijker. Eerder hadden we het over het afleren van hardnekkige patronen. Iedereen heeft zo de eigen obstakels, blokkades in denken, gevoel en handelen waarvan we kunnen leren. En die uiteindelijk kunnen afsterven om ruimte te maken voor het nieuwe.
Tijdens de Yoga Nidra – en deze week beoefenen we deze bijzondere vorm van meditatie weer – liggen we ook in de Savasana-houding. Bereid om te ervaren, te doorvoelen en waar te nemen wat er in jou aanwezig is. Want ons lichaam slaat alles op, liegt niet, is zuiver in wat het doorgeeft aan ons. Ook is het niet altijd de boodschap die we willen horen.
Juist door tijdens de Yoga Nidra de/mijn stem te volgen, geef je het denken zo min mogelijk de ruimte om er van alles van te vinden. En laat je het lichaam in alle wijsheid de ruimte om te voelen zodat er heling plaats kan vinden. Heel voelen, juist mét onze gebreken.

Vanavond en vrijdagochtend zijn er nog Yoga Nidra lessen.
Mocht je nog een inhaalles hebben of het sowieso (weer) wilt ervaren, wees welkom om ook buiten je vaste les te komen

Toevoeging voor de RIS-groep:
Bij deze de nieuwe nieuwsbrief.
Zoals jullie wellicht weten, ontstaan er in mijn lessen regelmatig thema’s. Dat kan zijn per les of gedurende een periode, waardoor we bepaalde aspecten van ons lichaam, gemoedstoestand of kijk op het Leven door de yoga verdiepen en er bewust onze aandacht naar toe brengen.
Zo’n thema doorloopt dan ál mijn lessen. Of dat nu de lessen in Rijndam zijn, of mijn reguliere lessen of lessen die ik elders geef.
De oefeningen die we doen ondersteunen dit proces en ons bewustzijn. Ons lichaam is het vervoersmiddel: het laat ons voelen hoe het met ons is, wat we aan ervaringen hebben opgeslagen en wat dat met ons dagelijks denken, voelen en handelen doet.
Omdat ieder lichaam anders is en we zeker in Rijndam een bont gezelschap zijn, begrijpen jullie dat ik in onze donderdagse les steeds op zoek ga naar een vorm die het thema ook/juist voor mensen met een fysieke beperking tastbaar en toegankelijk maakt.

Hieronder beschrijf ik het rollen over de grond. In relatie met de grond en menselijke nederigheid.
Nu spreek ik niet uit eigen ervaring, maar wel uit mijn ervaring met jullie, dat een handicap nederig genoeg maakt…
Beperkt zijn in beweging, afhankelijk zijn van hulp en de niet-vanzelfsprekendheid van het je verplaatsen van A naar B zijn maar enkele aspecten.
Wat ik hiermee wil zeggen: aan het hier onder beschreven stuk over rollen en de Savasana-houding heb ik specifiek voor jullie nog wat toegevoegd.
>>>Rijndam/RIS: Wat betreft het rollen: niet voor ieder van jullie is het op donderdag mogelijk om op de mat te gaan liggen. Overigens zou ik dat graag nog eens wat meer willen uitbreiden. Daarover ben ik nog aan het nadenken. Wordt vervolgd….
Wat boven alles belangrijk is, is gronding. Het aarden: verbinding maken met de grond onder je voeten. Letterlijk, fysiek of via het gevoel.
Niet voor niets besteden we vaak aandacht aan de voeten (masseren, trommelen met de handen op de benen) en de zwaartekracht.
De zwaartekracht maakt nu eenmaal dat we altijd aangetrokken blijven tot de grond onder ons.
Dit kun je ook via het zitvlak, het bekken en de zitbeentjes doen. Bijvoorbeeld door heen en weer te wiegen op de zitbeentjes.
Voor de mensen onder ons in een rolstoel is het heel belangrijk om – als dat mogelijk is – regelmatig te liggen op de grond. Uiteraard op een prettige zachte ondergrond. Liggen op je bed is 1 ding, maar je echt verbinden met de grond een tweede.

Iets dat ook ons lichaam, ons voelen, ons ‘Zijn’ heel tastbaar maakt, is aanraking.
Massage.
Dat kan door een ander, maar zeker ook door onszelf. Daarom trommelen we er regelmatig op los met ons vingers en kneden en kloppen we ons lichaam om het te activeren. Om de aardse substantie van onszelf te voelen.
Dat is tenslotte de vorm waarmee we hier moeten doen…

Yoga is dus verbinden.
Verbinden van het fysieke met het onzichtbare. Van het lichamelijk met het geestelijke met het emotionele met het spirituele.
En vooral op jouw eigen wijze. Precies van waar je nu bent.
In jouw tempo.